Αναμνήσεις...........

.......ή βουλιάζεις μέσα στον πόνο και τη θλίψη ή κρατάς τα ωραία ,σκέφτεσαι τις όμορφες στιγμές,πετάς τα άσχημα και συνεχίζεις να ζείς...
Πέρασες καλά...Τα όμορφα πολλά.....Τα άσχημα εξίσσου πολλά...
Πιάνεις το νήμα από αρχή και το ξεδιπλώνεις σιγά σιγά,τότε όλα παίρνουν τη θέση που τους αρμόζει στη ζυγαριά της ζωής.....
Τα έζησες,γέλασες,έκλαψες,χαρά και λύπη ,πόνος και χάδι,κλάμα και δύναμη....όλα μαζί ,ανάκατα,το ίδιο δυνατά,το ίδιο απόλυτα.......
Τι έμεινε?....
Αναμνήσεις.......

Το κουβάρι αρχίζει να ξετυλίγεται............
Σίφουνας στη ζωή σου..........όλα γρήγορα,απόλυτα,κυρίαρχα......
Με τίποτα λιγότερο δεν θα συμβιβαζόσουν......
Δεν υπήρχε τίποτα να σε ανακόψει,δεν θα άκουγες κανέναν....ήσουν σχεδιασμένη να το ζήσεις,να το αναπνεύσεις,να το γευτείς,να το μυρίσεις..Ήταν της μοίρας σου γραφτό.....
Δεν το μετανοιώνεις........όχι ποτέ!!!
Προγραμματισμένη γι' αυτό...αισθήσεις στο κόκκινο!!!
Το έζησες όπως του έπρεπε ,δυνατά, με πάθος, με την ανάσα κομμένη..
Πνοή στην πνοή σου.......σκέψη στη σκέψη σου.....

Τέλειωσε.....
Όλα κάποτε τελειώνουν.........
Τέλειωσε όμορφα?....Όχι!!!
Τα δυνατά και απόλυτα δεν μπορούν να τελειώσουν ήρεμα,δεν τους ταιριάζει.......
Αγχωμένοι έρωτες,κλεφτά φιλιά,μυστικές συναντήσεις,άβολα έπιπλα.....γελαστά απογεύματα, νυσταγμένα βράδια,πονηρές νύχτες,ανάσες γρήγορες,κοφτές.....κορμιά ιδρωμένα...στιγμές!!!

Τα έζησες στα αλήθεια?....Ναι ,συνέβησαν...αυτό φτάνει!!!
Δεν έχει τίποτα άλλο σημασία,ότι κι αν ειπωθεί....εσύ ξέρεις!!!!
Το μαχαίρι το σπρώχνεις μέχρι μέσα,το αίμα κυλάει ζεστό.........
Είσαι ακόμα ζωντανή.........αισθάνεσαι,πονάς,κλαίς.........
Ζείς!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Έτσι θα παραμείνεις .......σε κάποιους το χρωστάς!!!

Ο Θάνατος του Σήμερα.....

Μα δεν πέθαινε μόνο το σήμερα....
Μου σκοτώσατε όλα όσα ένοιωθα.....ή μάλλον θελήσατε να μου τα σκοτώσετε αλλά δεν πετύχατε...γιατί η αγάπη μου είναι άδολη,δεν ζήτησε ποτέ ανταλλάγματα,δεν ζήτησε ανταπόδωση.....
Η δική μου αγάπη είναι αληθινή και θα είναι παντοτινή....όποτε χρειαστείτε φίλη,μάνα,έναν ώμο να ακουμπήσετε,ένα μάγουλο να χαστουκίσετε,ένα χέρι να κρατήσετε,μια ψυχή να εμπιστευτείτε πάντα εδώ θα είμαι......δίπλα σας...άγρυπνη φρουρός των ονείρων σας....φύλακας των παθών σας,συνεπιβάτης των λαθών σας...θα στέκω εκεί,άσβεστη φλόγα!!
Δεν ζητάω ,ούτε ζήτησα τίποτα........
Όλα τα έδωσα,τίποτα δεν κράτησα....σκότωσα το σήμερα το δικό μου στο βωμό της φιλίας....
Το γνωρίζουμε μόνο εμείς που μας αφορά....άλλος κανείς!!!
Μυστικό μας.....δικό μας....έργο των τριών μας!!!
Όμαδα δυνατή,απροσπέλαστη,χέρια που σχημάτιζαν γροθιά,αγκαλιές δυνατές,μυαλά κοφτερά,ματιές μαχαίρια,πνεύματα ανήσυχα....τρείς δυνατοί!!!
Δύο άντρες-παιδιά,μια γυναίκα-μάνα!!!
Πονάω....όχι για το άδοξο τέλος,αλλά για τον πόλεμο......
Έχω καταθέσει ψυχή ,μυαλό ,καρδιά .....................
Παίρνω το μαχαίρι και κόβω δρόμο για τήν όχθη.....στου ποταμού την άκρη να ξαποστάσω....να ενώσω αίμα και νερό...να δω να στάζει η ζωή,να γελά το κλάμα...
Ανάσα βαθιά,ξεριζώνω την καρδιά και γελάω....αφήνω τα παλιά,πιάνω το χορό.....
Ανάσα ,όλα θα γίνουν ίσια πάλι....στα παλιά μονοπάτια θα ξαναβαδίσω.....
Κάθε τέλος μια αρχή....
Αγαπούλες μου να είστε καλά..............

ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΨΕΜΑΤΑ Νο 2

   Αφήσαμε την Luce μόνη ,αλλά με την υπόσχεση ότι θα την βρούμε σε άλλο παραμύθι......     Δυστυχώς την βρίσκουμε στο ίδιο παραμύθι πρωταγωνίστρια.......
     Ο βοσκός κάποια στιγμή αναζήτησε την μικρή Luce,την βρήκε να τον περιμένει σπίτι της...της ζήτησε να είναι πάλι μαζί.Η κοκκινοσκουφίτσα είχε επιστρέψει στο δικό της παραμύθι και η Magia έφυγε ,την έδιωξε ο βοσκός,κατάλαβε ότι ήταν κακιά...Η Luce τον δέχτηκε,τον αγαπούσε πολύ εξάλλου,άρχισαν να κάνουν μεγάλους περιπάτους,της διηγήθηκε όλη τη ζωή του,κάποιες φορές τον πίστευε ,άλλοτε όχι,αλλά τον αγαπούσε πολύ....ήταν μαζί,περνούσαν υπέροχα,ζούσαν τον έρωτά τους παρόλα τα εμπόδια που υπήρχαν.....
      Η Luce, του ήταν αφοσιωμένη,τον λάτρευε ,εκείνος της μίλαγε όμορφα,την μάγευε,κάθε του λέξη έσπρωχνε το βέλος του έρωτα όλο και πιο βαθιά στην καρδιά της........ήταν ο θεός της,ο άγγελός της,απόλυτα δοσμένη σ'αυτόν..........
     Ο βοσκός ήταν άραγε;;;; έτσι έλεγε....κάποιες φορές η Luce σκεφτόταν ότι την κοροιδεύει ,αλλά ήθελε να τον πιστέψει,το είχε ανάγκη να τον πιστέψει..........
Σ' αγαπώ της έλεγε..........και ήθελε τόσο να τον πιστέψει........
Όποτε ήταν μαζί ,ταξίδευε,την πήγαινε στον ουρανό.......
Ο τέλειος σύντροφος..............
Κάποιες φορές ήθελε να μένει μόνος,έτσι έλεγε......αλήθεια ,ψέμματα ,κανείς δε ξέρει.......
      Η Luce όποτε της ζητούσε να πάνε βόλτα,ποτέ δεν έλεγε όχι,πάντα πρόθυμη τον ακολουθούσε στον δικό του μαγευτικό κόσμο.....ίσως να ήταν και ψεύτικος κόσμος,αλλά η καρδιά της δεν την άφηνε να σκεφτεί λογικά.......
Έτσι πέρασαν αρκετοί μήνες.......ώσπου φάνηκε μια άλλη κοκκινοσκουφίτσα,αυτή ερχόταν από παραμύθι με δράκους!!!!
Ο βοσκός μας μόλις την είδε μαγεύτηκε.......ξέχασε ακόμα και το όνομά του..........Η νέα κοκκινοσκουφίτσα ήταν πλανεύτρα και ο βοσκός μας δεν κατάλαβε πόσα ψέμματα του έλεγε.......την ήθελε τόσο πολύ που η Luce του ήταν πια αδιάφορη!!
      Η νέα κοκκινοσκουφίτσα κατάλαβε ότι η Luce αγαπούσε τον βοσκό και έπρεπε να βρεί τρόπο να την εξοντώσει........
Τα κατάφερε.....η Luce βρέθηκε ένοχη...ήταν αθώα,αλλά ο βοσκός δεν την πίστεψε....
Η Luce δεν σκεφτόταν ποτέ άσχημα για τους ανθρώπους και πονηρές κοκκινοσκουφίτσες πάντα την ξεγελούσαν.
Ο βοσκός πίστεψε την κοκκινοσκουφίτσα και έδιωξε την Luce,της απαγόρευσε να ξαναπάει σπίτι του,ούτε για φίλη του δεν την ήθελε πια,την μίσησε ,ήθελε να της κάνει κακό.......πόσο πολύ την μισούσε!!!!!
Η Luce δεν είπε τίποτα,δεν κατάλαβε τι είχε συμβεί,για άλλη μια φορά ο βοσκός την πρόδωσε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Για άλλη μια φορά αποδείχτηκε ανάξιος της αγάπης της..........


ΑΡΑΓΕ ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΞΑΝΑΣΥΝΑΝΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ LUCE???